کد مطلب:33643 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:107

اما البته خداوند اوصاف غیر اختصاصی ای نیز دارد. تقرب به خداوند و تخلق به اخلاق الهی هرگز به معنای آن نیست كه آدمی بكوشد تا اوصاف

[صفحه 218]

اختصاصی خداوند را در خود محقق نماید. در واقع آنچه انسان را به خداوند نزدیكتر می كند، اتصاف هر چه بیشتر آدمی به اوصاف غیر اختصاصی است. برای مثال آدمیان هر چه عالمتر یا كریمتر یا حلیم تر شوند به محضر قرب الهی نزدیكتر شده اند. اما بر این نكته نیز باید قیدی افزوده شود: آدمیان هرگز حتی این گونه اوصاف باری را نیز به معنای خدایی آن واجد نمی شوند. بلكه بهره ی آدمیان از این اوصاف محدود به حد بندگان است. این مطلب به لحاظ نظری كاملا روشن است. هیچ كس نمی تواند مدعی شود كه برای مثال احاطه ی علمی انسان نسبت به این عالم، همسنگ و همتراز علم و احاطه ی خداوند خواهد شد. بهره ی آدمیان از علم بسی اندك و ناقص است. اما البته مطلب تا بدین حد تمام نمی شود. اختلاف میان علم یا حلم یا جود خداوند و انسان فقط در درجه نیست، بلكه در نوع هم هست.

صفحه 218.